PhonoGraph

Wzmacniacz PhonoGraph 60 został opracowany w układzie ultraliniowym Williamsona .

Wzmacniacz Wiliamsona to opisany przez D.T.N. Williamsona w 1947 w Wireless World wysokiej jakości wzmacniacz. Jego stopień mocy ma charakterystyczną konstrukcję i dał bardzo znaczący wkład do rozwoju techniki Hi-Fi. Jest to jeden z pierwszych opisanych w literaturze przykładów konstrukcji zmierzającej do uzyskaniu jak najlepszych parametrów odtwarzania dźwięku. Można go uznać za pierwszy wzmacniacz Hi-Fi.

Techniczne zalety układu Williamsona:

• Bardzo małe zniekształcenia nieliniowe i intermodulacyjne stopnia wyjściowego, przy dużej sprawności energetycznej.
• Mała oporność wewnętrzna, duża odporność na zmiany impedancji obciążenia. Ma to ogromne znaczenie przy współczesnych kolumnach głośnikowych, które posiadają skomplikowane zwrotnice i ich impedancja zmienia się mocno w funkcji częstotliwości.
• Nadmiarowo zaprojektowane transformatory , zwiększające wprawdzie wagę urządzenia, lecz pozwalające na doskonałe przenoszenie niskich częstotliwości.

Wzmacniacz PhonoGraph 60 składa się z czterech podstawowych bloków funkcjonalnych. Stopień wstępny oraz inwerter ( odwracacz fazy ) zbudowane są na lampie ECC 82. Stopień wstępny jest bezpośrednio sprzężony z odwracaczem fazy pracującym w układzie dzielonego obciążenia charakteryzującym się bardzo dużą symetrią. Sygnały z odwracacza fazy nie są podawane bezpośrednio na stopień końcowy, ale zastosowano stopień pośredniczący w układzie symetrycznego wzmacniacza różnicowego zbudowanego na lampie ECC 99 . Takie rozwiązanie gwarantuje dostarczenie do stopnia wyjściowego sygnału o dużej amplitudzie, a niewielkich zniekształceniach.

Stopień końcowy zbudowany jest na legendarnych tetrodach strumieniowych 6L6 GC i pracuje w klasie AB1( siatki pierwsze pracują tylko w zakresie napięć ujemnych). Do mocy wyjściowej 10W lampy pracują w czystej klasie A. Stopień końcowy jest sprzężony z transformatorem wyjściowym w układzie ultra liniowym .

Układ ultra linear został opatentowany w 1936 przez Alana Blumleina, a po raz pierwszy zastosowany praktycznie w 1951 roku przez D. Haflera i H.I. Keroesa. Jego charakterystyczną cechą jest lokalne sprzężenie zwrotne poprzez połączenie siatki ekranującej do odczepu uzwojenia pierwotnego transformatora wyjściowego. Odczep jest umieszczony tak, że na siatkę trafia 20-50% składowej zmiennej napięcia anodowego. W ten sposób lampa pracuje w trybie pośrednim pomiędzy triodą (100% sygnału na siatce ekranującej) i pentodą (0% sygnału na siatce ekranującej). Taki układ zapewnia bardzo małe zniekształcenia nieliniowe i intermodulacyjne oraz mały opór wewnętrzny nieco tylko gorszy od triody przy nieporównywalnie wyższej sprawności energetycznej.

Transformatory wyjściowe wykonywane są wielowarstwowo na kształtkach EI o odpowiednio dobranym przekroju rdzenia zapewniającym bardzo dobre przenoszenie zarówno niskich jak i wysokich częstotliwości.

Lampy stopnia końcowego pracują z automatyczną stabilizacją prądu spoczynkowego ( AUTO BIAS ) co zapewnia stabilne funkcjonowanie wzmacniacza w całym okresie eksploatacji , eliminując całkowicie konieczność jakichkolwiek regulacji i kontroli przez użytkownika w całym okresie ” życia „ lamp.

We wzmacniaczu wykorzystane są lampy produkowane współcześnie przez firmę JJ-Electronic , za wyjątkiem lamp EM84 ( NOS ) będących wskaźnikami wysterowania.

Technologia montażu jest oparta na połączeniu montażu przestrzennego i techniki obwodów drukowanych. Zapewnia to pełną powtarzalność parametrów produkowanych wzmacniaczy.

Układ elektryczny toru audio został wykonany jako całkowicie lampowy w technologii dual-monoblok, co eliminuje przesłuchy i przenikanie zakłóceń pomiędzy kanałami. Elementy półprzewodnikowe zostały zastosowane tylko w obwodach miękkiego startu transformatora sieciowego i opóźnienia załączenia zasilania lamp stopnia końcowego wzmacniacza. Jako elementy sprzęgające zostały zastosowane kondensatory polipropylenowe MKP.

W zasilaczu wzmacniacza , dla osiągnięcia prawidłowej odpowiedzi impulsowej, pracuje bateria nisko impedancyjnych ( LOW ESR ) kondensatorów elektrolitycznych o bardzo dużej pojemności rzędu 2000 mF . Skutkuje doskonałą dynamiką i prowadzeniem basu.

Obudowa wykonana jest techniką cięcia laserowego ze stali kwasoodpornej . Dostępne są wersje w kolorze naturalnym stali oraz czarnym matowym pokrywanym proszkowo.